Ο πρωταγωνιστής της ιστορίας μας, ας τον πούμε συμβατικά Κώστα γιατί δεν θέλει να γίνει γνωστό το πραγματικό του όνομα, σηκώθηκε χθες το πρωί, πλύθηκε, ντύθηκε, έφτιαξε τον καφέ του, κάθισε στον καναπέ του και πάτησε το πράσινο κουμπί του τηλεκοντρόλ και της οικιακής του θλίψης για να χαζέψει τις πρωινές ειδήσεις.
Ανάμεσα στα άλλα, άκουσε κάτι ενδιαφέρον: Μια έρευνα της EUROSTAT έδειξε πως το 2024 οι χώρες της Ευρώπης είχαν σημαντική πτώση σχετικά με τη δυνατότητα των κατοίκων τους να κάνουν διακοπές. Η Ελλάδα, στην ίδια έρευνα, βρέθηκε στην προτελευταία θέση σε όλη την Ευρώπη. Συγκεκριμένα, ένας στους δύο Έλληνες, το 46%, για την ακρίβεια, δεν μπορεί να πάει διακοπές ούτε για 7 ημέρες.
Μετά την αναφορά αυτής της έρευνας, ένας φιλοκυβερνητικός σχολιαστής της εκπομπής κοίταξε με ύφος σοβαρό την κάμερα και δήλωσε με στόμφο διδακτισμού προς τους αμαθείς τηλεθεατές πως η Ευρώπη γενικότερα περνάει οικονομική κρίση και ο δείκτης τουριστικής μετακίνησης των πολιτών της καθρεφτίζει αυτήν την κρίση. Για την Ελλάδα όμως ανέφερε πως, αν ο Έλληνας δεν μπορεί να πάει διακοπές 7 μέρες, ας πάει 5. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος. 5 μέρες αρκούν.
Ο Κώστας πάτησε το κόκκινο κουμπί, έκλεισε την τηλεόραση, κοίταξε τον τραπεζικό του λογαριασμό, είδε πως εκεί υπήρχε μόνο ο βασικός μισθός του, έκλεισε δύο ακτοπλοϊκά εισιτήρια, ένα χαριτωμένο σπιτάκι που «μυρίζει γιασεμί» σε κάποιο νησάκι του Αιγαίου, πήρε την κοπέλα του τηλέφωνο και μέσα σε 6 ώρες, ζούσαν την πρώτη μέρα των καλοκαιρινών διακοπών τους. Εκείνη την ημέρα και κυρίως εκείνο το βράδυ, χθες το βράδυ δηλαδή, ξόδεψαν όλα τους τα λεφτά. Χόρεψαν, ήπιαν, έφαγαν και γλέντησαν με τη ψυχή τους.
Αργά το ξημέρωμα, πριν τον πάρει ο ύπνος, ο Κώστας έβγαλε από τη βαλίτσα του ένα γυαλιστερό μηχάνημα σφαιρικής όψεως, σαν ρολόι, του προγραμμάτισε την ώρα, κοιμήθηκε και ξύπνησε ακριβώς μια μέρα πριν, μέσα στο σπίτι του. Μακριά από το νησί. Πλύθηκε, ντύθηκε, έφτιαξε τον καφέ του, κάθισε στον καναπέ του, πάτησε το πράσινο κουμπί του τηλεκοντρόλ και της οικιακής του θλίψης και άκουσε ξανά τις πρωινές ειδήσεις. Έπειτα, άνοιξε τον τραπεζικό του λογαριασμό, κοίταξε ξανά τον ανέπαφο βασικό του μισθό, έκλεισε δύο ακτοπλοϊκά εισιτήρια, ένα ωραίο σπιτάκι σε κάποιο νησί, άλλο νησί, πήρε τηλέφωνο την κοπέλα του και μέσα σε 5 ώρες βρίσκονταν ξανά στην πρώτη μέρα και νύχτα των καλοκαιρινών διακοπών τους.
Αυτός ο κύκλος, αυτή η χρονική λούπα του Κώστα και της κοπέλας του συνέβη 7 συνεχόμενες μέρες και νύχτες. Μια εβδομάδα διακοπών. Δεν το λες και λίγο. Οι μισοί κάτοικοι της χώρας του δεν είναι σε θέση να το κάνουν. Και πόσο μάλλον χωρίς να ξοδέψουν απολύτως τίποτα.
Κι έτσι, όταν ξημέρωσε η όγδοη φορά, ο Κώστας, χορτάτος και διακοπαρισμένος στο φουλ, αποφάσισε να ξεπιαστεί από το καθισιό. Πλύθηκε, ντύθηκε, έφτιαξε τον καφέ του, πάτησε το πράσινο κουμπί του τηλεκοντρόλ, είδε ένα ντοκιμαντέρ για την αναπαραγωγή των βατράχων του Αμαζονίου και πήγε στη δουλειά του.
Εκεί, κατά τις 12 το μεσημέρι, στο διάλειμμα των εργασιών, βρέθηκε μπροστά στο ψυγείο με τις σοκολάτες και τα ενεργειακά ροφήματα, το λεγόμενο και Άγιο Δισκοπότηρο του σύγχρονου εργαζόμενου. Ζάχαρη, ενέργεια και μια υποψία τροφής για να βγει η δουλειά. Εκεί λοιπόν, μπροστά στο ψυγειάκι, συνάντησε έναν συνάδελφο. Για να σπάσει τον πάγο, τον ρώτησε αν άκουσε την έρευνα της EUROSTAT για την αδυναμία των κατοίκων της Ευρώπης να κάνουν διακοπές και κυρίως των Ελλήνων. Γκρίνιαξε ταυτόχρονα γιατί ο ίδιος έχει να πάρει άδεια περίπου δύο χρόνια. Κι αν έπαιρνε όμως, δεν θα μπορούσε κι αυτός να πάει διακοπές με τόσα λίγα χρήματα που παίρνει, είπε με παράπονο.
Ο συνάδελφος τον κοίταξε συγκαταβατικά και του είπε με στόμφο πολιτικής ανάλυσης και σοβαρότητα αυτόνομης πολιτικής σκέψης πως η Ευρώπη περνάει γενικότερα οικονομική κρίση και ο δείκτης τουριστικής μετακίνησης των πολιτών της καθρεφτίζει αυτήν την κρίση. Για την Ελλάδα είπε επίσης, πως, αν ο Έλληνας δεν μπορεί να πάει διακοπές 7 μέρες, ας πάει 5. Δεν χάθηκε κι ο κόσμος. 5 μέρες αρκούν.
Έπειτα, σκούντηξε τον Κώστα στον ώμο παρηγορητικά, πήρε τη σοκολατίτσα του, το ενεργειακό ποτάκι του κι έφυγε για να συνεχίσει πιο δραστήρια και αποδοτικά τη δουλίτσα του. Το διάλειμμα μόλις είχε τελειώσει.
Ιούλιος 2025.
0 Σχόλια