Τον συνάντησα έξω από το χωράφι του, λίγο πριν πέσει ο ήλιος. Το τρακτέρ παρκαρισμένο κι αφημένο στις ασφάλτους της διαμαρτυρίας, τα χέρια του γεμάτα χώμα, αλλά το βλέμμα καθαρό. «Κάτσε να σου πω δυο λόγια αφού θες», μου είπε, χωρίς πολλά-πολλά. Δεν ήταν θυμός αυτό που κουβαλούσε στη φωνή του· ήταν κούραση. Μια κούραση που δεν φαίνεται στις ειδήσεις. Και άρχισε να μιλάει χωρίς να προλάβω να τον ρωτήσω τίποτα συγκεκριμένο:
"Τόσα χρόνια στα χωράφια, έχω δει πολλά. Μα αυτό που ζούμε τώρα δεν το ’χω ξαναζήσει. Πας να φυτέψεις και πριν καν μπει ο σπόρος στη γη έχεις ήδη χρεωθεί. Ρεύματα, πετρέλαια, λιπάσματα… όλα διπλά. Κι όταν έρθει η ώρα να πουλήσεις, σου δίνουν μια τιμή που ούτε τα έξοδα δεν βγάζει.
Και να ’ταν μόνο αυτό; Μας έχουν φάει οι «ελληνοποιήσεις». Εμείς παλεύουμε να βγάλουμε καθαρό, ελληνικό προϊόν, κι έρχεται ο άλλος από έξω, το βαφτίζει ελληνικό, και πέφτει η τιμή για όλους. Κι ύστερα σου λένε «η αγορά αποφασίζει». Ναι, αλλά η αγορά δεν βλέπει τον κόπο, ούτε τη χρονιά που χάθηκε· βλέπει μόνο το φτηνό.
Οι οικονομικές ενισχύσεις έρχονται όποτε θυμηθούν. Άλλος παίρνει, άλλος δεν παίρνει, κι άντε να βρεις άκρη. Κι ο ΕΛΓΑ; Άμα σου καταστραφεί η σοδειά από χαλάζι ή νεροποντή, περιμένεις μήνες να σε γράψουνε, κι όταν σε γράψουνε, παίρνεις ψίχουλα. Μα τα έξοδα τρέχουνε κάθε μέρα.
Και οι εισφορές; Οι φόροι; Αν έχεις μια μικρή καλλιέργεια, αυτά που ζητάνε είναι λες κι έχεις ολόκληρη επιχείρηση. Χρωστάει ο κόσμος και δεν ξέρει πώς να ξεμπλέξει. Φοβάται μην του πάρουν το χωράφι, το τρακτέρ, το σπίτι.
Δεν κατεβήκαμε στον δρόμο για μαγκιά. Βγήκαμε γιατί δεν πάει άλλο. Θέλουμε ρεύμα και πετρέλαιο που να πληρώνονται, όχι να μας πνίγουν. Θέλουμε τιμή που να βγάζει το μεροκάματο. Θέλουμε οι ενισχύσεις να δίνονται στην ώρα τους και οι αποζημιώσεις να καλύπτουν τη ζημιά, όχι το ένα τρίτο της.
Εμείς εδώ είμαστε. Στα ίδια χωράφια που μας μεγάλωσαν κι εδώ θέλουμε να μεγαλώσουμε τα παιδιά μας. Θέλουμε να μείνουμε, να δουλεύουμε τίμια και να ζούμε απ’ αυτό που παράγουμε. Δεν ζητάμε πολλά. Μια δικαιοσύνη ζητάμε, να μπορεί ο αγρότης να σταθεί στα πόδια του".
Έκλεισα την ηχογράφηση, τον ευχαρίστησα και του ευχήθηκα καλή τύχη.
0 Σχόλια