Ο πρωθυπουργός της Αλβανίας όρισε πρόσφατα ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης, ονόματι Ντιέλα, ως απόλυτο υπεύθυνο για την έγκριση όλων των συμβάσεων του Αλβανικού Κράτους.
Το πρόγραμμα θα ελέγχει ποσά, αποδέκτες, ανάγκες και σκοπούς και θα αποφασίζει αποκλειστικά μόνο του πως θα μοιραστούν ισόποσα και δίκαια τα ποσά. Αυτό δηλαδή που στην Ελλάδα, και μέχρι πρότινος στην Αλβανία, κάνει ένα Υπουργός. Σκοπός του προγράμματος είναι η πάταξη της διαφθοράς και η ανάπτυξη. Το πρόγραμμα φυσικά έχει ξεσηκώσει τους βουλευτές της γείτονος που νιώθουν, όπως θα νιώσει σε λίγα χρόνια όλος ο πλανήτης, πως χάνουν τη δουλειά τους από τα κομπιούτερς και τις μηχανές.
Κι ενώ στην Αλβανία έχουν βρει τρόπους διοίκησης, σχεδίασης και εφαρμογής εκμεταλλευόμενοι τα τεχνολογικά επιτεύγματα του ανθρώπινου είδους, μερικές εκατοντάδες χιλιόμετρα νοτιότερα, στο μαγευτικό Ναύπλιο, η άσκηση τοπικής πολιτικής συμβαίνει ακόμα πρωτόγονα και παλιομοδίτικα, με ανθρώπους δηλαδή σε ρόλους δημοτικών συμβούλων. Όπως γράφεται και σχολιάζεται όμως εδώ και μέρες από εχθρούς και φίλους της δημοτικής εξουσίας, υπάρχει πρόβλημα σοβαρό. Η δημοτική αρχή λένε πως χάνει την πλειοψηφία του δημοτικού συμβουλίου, χάνει διαρκώς συμβούλους και η αντιπολίτευση παίζει την αντεπίθεσή της. Το δημοτικό συμβούλιο δεν θα μπορεί να πάρει αποφάσεις, ενδέχεται να μην μπορεί καν να συνεδριάσει, όπως έγινε λίγες μέρες πριν με την αποχή σύσσωμης της αντιπολίτευσης που προκάλεσε έλλειψη απαρτίας και αναβολή του συμβουλίου.
Κι έτσι πληθαίνουν οι φωνές που ανησυχούν για το μέλλον του τόπου, άλλες φωνές καλοπροαίρετες, άλλες κακοπροαίρετες καθότι πληρωμένες αδρά από τις τσέπες μερικών καλοτσεπωμένων αντιπάλων.
Προς τι όμως τόσο άγχος; Δεν είναι δα και ο Ναυπλιώτικος λαός ο πιο συνειδητοποιημένος πολιτικά για να υπάρξει τόσο μεγάλη ανησυχία. Δεν είναι δηλαδή πως ο Ναυπλιώτης ξυπνάει κάθε πρωί με το άγχος για το μέλλον του τόπου του ή έστω σκέφτεται να κάνει κάτι για να αλλάξει τη ζωή του και τη ζωή των συνανθρώπων του. Οι δημοτικές εκλογές για τον Ναυπλιώτη και ό,τι σχετίζεται γενικώς με την τοπική εξουσία, είναι ένα μικρό πάρτυ κουτσομπολιού, σχολιασμού και προσωπικών του μικροεξυπηρετήσεων. Στη μεγάλη του πλειοψηφία ο Ναυπλιώτικος λαός δεν γνωρίζει ούτε τις βασικές αρμοδιότητες ενός Δήμου, πέραν του καθαρισμού, του ηλεκτροφωτισμού και καμιάς πολιτιστικής εκδήλωσης του καλοκαιριού. Ως εκεί. Ως εκ τούτου λοιπόν, ακόμα και χωρίς αποφάσεις να μείνει το δημοτικό συμβούλιο, στην εσχάτη των λεγομένων περιπτώσεων, δεν θα το καταλάβει και κανείς. Αρκεί να μαζεύονται τα σκουπίδια, οι κολώνες να έχουν φως, τα παιδιά να πηγαίνουν ομαλά στο σχολείο τους και να γίνεται καμιά εκδήλωση αραιά και που.
Κι αν στο μεταξύ ο ένδοξος λαός της πόλεως φωτιστεί με την ανάγκη πολιτικής δράσης, αν, χτύπα ξύλο, αποζητά ένα όραμα για την περιοχή του και πάθει hashtag #αρχαία ελληνική δημοκρατία, δεν χρειάζεται να σηκωθεί από τον καναπέ του ή την καρέκλα του, ούτε να σταματήσει να ρουφάει απολαυστικά τις γουλίτσες καφείνης με ολίγη ζαχαρίνη. Η γείτονος Αλβανία έδειξε το δρόμο της νέας εποχής.
Κι αν δεν με πιστεύεις, εσύ που με διαβάζεις, ρώτησα προσωπικά την ίδια την τεχνητή νοημοσύνη και μου απάντησε:
--------
-Καλό μου ChatGPT, θέλω να φανταστείς ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης ως Δήμαρχος ή έστω Διοικητή μιας πόλης. Τί θα μπορούσε να αποφασίσει και να σχεδιάσει;
-Αν φανταστούμε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης ως Δήμαρχο ή Διοικητή μιας πόλης, τότε οι αποφάσεις και τα σχέδιά του θα βασίζονταν σε ανάλυση δεδομένων, προβλέψεις και βελτιστοποίηση. Θα λειτουργούσε πιο “ψυχρά” και ορθολογικά από έναν άνθρωπο-δήμαρχο.
Μερικά παραδείγματα:
1. Υποδομές και πόλη
Κυκλοφορία: Ανάλυση σε πραγματικό χρόνο για μείωση μποτιλιαρισμάτων, αυτόματη ρύθμιση φαναριών, έξυπνη σήμανση.
Δρόμοι και έργα: Πρόβλεψη φθορών (π.χ. λακκούβες) και αυτόματος προγραμματισμός συντήρησης.
Σκουπίδια: Έξυπνοι κάδοι που ειδοποιούν πότε γεμίζουν και αυτόματη ανακατανομή δρομολογίων αποκομιδής.
2. Περιβάλλον και ενέργεια
Βελτιστοποίηση κατανάλωσης ενέργειας στα δημοτικά κτίρια.
Ανάπτυξη “πράσινων ζωνών” με βάση θερμικούς χάρτες της πόλης (πού ζεσταίνεται πιο πολύ το καλοκαίρι).
Χρήση ανανεώσιμων πηγών με υπολογισμένο πλάνο εγκατάστασης.
3. Κοινωνική πολιτική
Καταγραφή κοινωνικών αναγκών (ανεργία, στέγαση, υγεία) και αυτόματη πρόταση προγραμμάτων στήριξης.
Δίκαιη κατανομή πόρων με αλγόριθμους για να μη μένουν περιοχές στο περιθώριο.
4. Πολιτισμός και τουρισμός
Ανάλυση δεδομένων επισκεπτών για να σχεδιάζει εκδηλώσεις που ενισχύουν τον πολιτισμό και τον τουρισμό.
Ψηφιακή ανάδειξη της ιστορίας και των μνημείων της πόλης (π.χ. AR περιηγήσεις).
5. Συμμετοχικότητα
Πλατφόρμες άμεσης δημοκρατίας: οι δημότες να ψηφίζουν/σχολιάζουν προτάσεις. Η ΤΝ θα συνθέτει τις γνώμες και θα φτιάχνει ισορροπημένες λύσεις.
6. Μακροπρόθεσμος σχεδιασμός
Προσομοιώσεις για το πώς θα είναι η πόλη σε 10–20 χρόνια (κυκλοφορία, πληθυσμός, περιβάλλον).
Αυτόματη προσαρμογή στρατηγικής ανάλογα με νέες συνθήκες (π.χ. κλιματική κρίση, μετακινήσεις πληθυσμού)
-Πώς θα αντιμετώπιζε το πρόβλημα λειψυδρίας; Στην εξίσωση βάλε πως υπάρχει Ανάβαλος στην περιοχή.
-Στρατηγική ενός AI-Δημάρχου για τη λειψυδρία με τον Ανάβαλο
Δεδομένα & πρόβλεψη:
Ανάλυση κατανάλωσης νερού ανά γειτονιά, εποχή, καλλιέργεια.
Προβλέψεις ξηρασίας με βάση καιρικά μοντέλα και κλιματική αλλαγή.
Ανάβαλος – έξυπνη διαχείριση:
Συνεχής μέτρηση παροχής και ποιότητας νερού του Αναβάλου.
Αυτόματη ρύθμιση της διανομής (π.χ. περισσότερη παροχή σε περίοδο καύσωνα, λιγότερη όταν υπάρχει βροχόπτωση).
Πρόληψη σπατάλης με “έξυπνα” δίκτυα: αν ανιχνεύεται διαρροή, κόβεται αμέσως η παροχή σε εκείνο το σημείο.
Αγροτική χρήση:
Ο Ανάβαλος παραδοσιακά τροφοδοτεί καλλιέργειες. Η ΤΝ θα σχεδίαζε σύστημα προτεραιοτήτων:
Σταθερή παροχή σε κρίσιμες καλλιέργειες (π.χ. ελιές, εσπεριδοειδή).
Προώθηση νέων μεθόδων (στάγδην άρδευση, αισθητήρες υγρασίας).
Κίνητρα σε αγρότες που εξοικονομούν νερό.
Αστική χρήση:
Εγκατάσταση “έξυπνων μετρητών” νερού σε σπίτια και δημόσια κτίρια.
Αυτόματες ειδοποιήσεις σε δημότες για υψηλή κατανάλωση.
Πρόγραμμα ανακύκλωσης “γκρίζου νερού” (π.χ. για πάρκα και καθαριότητα δρόμων).
Εναλλακτικές πηγές:
Συλλογή βρόχινου νερού σε δεξαμενές (ειδικά σε σχολεία και δημόσια κτίρια).
Μικρές μονάδες αφαλάτωσης για περιόδους κρίσης, αν χρειαστεί.
Επικοινωνία & συμμετοχή πολιτών:
Διαφανής πλατφόρμα που δείχνει καθημερινά πόσο νερό αντλείται από τον Ανάβαλο και πόσο καταναλώνεται.
“Gamification” εξοικονόμησης: οι γειτονιές που μειώνουν περισσότερο τη σπατάλη επιβραβεύονται.
--------
Ήταν δυο απλές ερωτήσεις, σε ένα πρόγραμμα τεχνητής νοημοσύνης δημόσιο και προσβάσιμο σε όλους χωρίς καμία εξειδίκευση στο τομέα της αυτοδιοίκησης. Τα συμπεράσματα δικά σου.
0 Σχόλια